Kopernick-Kepler-Galileo üçlüsü ve sonrasındaki Fizik-6

1800’lü yılların ilk yarısında, bazı kaynaklarda gelmiş geçmiş en büyük matematikçi olarak gösterilen, Alman matematikçi Carl Friedrich Gauss( 1777-1855) kendi adıyla anılan yasayı matematiksel olarak ifade etmiştir. Bu yasada elektrik alanın skaler kaynağının elektriksel yükler olduğunu söylemektedir. Elektromanyetizmaya yaptığı önemli katkılardan dolayı Gauss ismi manyetik alan birimi olarak da kullanılmaktadır.

1824 yılında ısı enerjisi ve madde arasındaki ilişkileri inceleyen termodinamik biliminin temelleri atılmıştır. Fransız bilim adamı Sadi Carnot (1796-1832), ısının bir enerji biçimi olduğunu ve termodinamik enerji korunum prensibi başka bir deyişle termodinamiğin birinci yasasını ortaya atmıştır. Termodinamik bilimi kömürlü trenlerden kömürlü gemilere kadar insan hayatını kolaylaştıracak birçok icadın yapılmasına da yol açmıştır. Carnot aynı zamanda termodinamik sistemlerdeki entropi kavramını ilk kez ortaya atan kişi olma özelliğine de sahiptir.

Amerikalı Fizikçi Joseph Henry (1797-1878) 1831 yılında ilk doğru akım elektrik motoru icat etmesinin yanı sıra indüksiyon deneyleri de yapmıştır. Henry’nin icatları ilk telgraf yapım çalışmaları için de temel oluşturmuştur. Bu önemli keşiften dolayı, Henry indüktans birimi olarak kullanılmaktadır.

Aynı yıllarda Avrupa kıtasında da benzer çalışmalar hızla sürmekteydi. Bir taş ustasının oğlu olan İngiliz Fizikçi Michael Faraday (1791-1867) ise 1841 yılında hareketli bir mıknatıstan elektrik akımı elde etmiştir. Bu çalışma ile aynı zamanda alternatif akım jeneratörlerinin de temeli atılmıştır. Bunun yanında yaptığı elektroliz deneyleri esnasında elektrot, anot, katod ve elektrolit kavramların ilk kez kullanan kişi de Faradaydır.  Faraday’ın elektrik ve maneyetizma ile ilgili yüksek seviyeli çalışmalardan kondansatörün sığa birimi, onun adına ithafen, farad olarak verilmiştir.