Kuantum Fiziğinin ortaya çıkışı ve 20. Yüzyıl Fiziği-8

1925 yılında olmuş bir diğer önemli gelişme ise Alman Fizikçi Max Born (1882-1970)’un kuantum mekaniğinin gelişmesinde önemli etkiye sahip çalışmasıdır. Born, matrisleri kullandığı çalışmasıyla, Kuantum Mekaniğinin temelinin araştırılması ve özellikle dalga fonksiyonunu istatistiksel açıdan yorumlaması ile katı-hal fiziği ve optiğe de katkıda bulunmuştur. Born çalışmaları sayesinde 1920 ve 1930’larda önemli Fizikçiler tarafından yapılmış çalışmaların da bir nevi denetimini sağlamıştır. Yaptığı bu çalışma ile 1954 yılında Nobel Fizik ödülünü almıştır.

Alman Fizikçi Erwin Schrödinger (1887-1961), 1926 yılında “Schrödinger Dalga Denklemi” olarak anılan ve elektronu dalga olarak tanımlayan denklemini ortaya attı. De Broglie ve Davisson-Germer’in düşüncelerini temel alarak yaptığı çalışmasında elektronun hareketine dair incelemeyi dalga denklemi ile yapmaktaydı. Bu çalışmasıyla Schrödinger, dalga atom altı parçacıkları dalga denklemi yardımıyla inceleyen dalga mekaniğini kurmuştur.

Schrödingerle aynı yıl İngiltere doğumlu Fizikçi ve matematikçi Paul Adrian Maurica Dirac (1902-1984), yüksek hızlar için özel rölativite kavramlarından yararlanarak Schröndinger dalga denklemini değişik biçimde ortaya koymuştur. Bu denklem “Dirac denklemi” olarak bilinmektedir. Dirac’ın yaptığı bir diğer katkı ise 1928 yılında anti maddenin de varlığını öngören çalışmasıyla özel rölativite teorisini kuantum mekaniği ile uyuşturması olmuştur. Bu iki bilim adamı değerli çalışmalarından dolayı 1933 yılı Nobel Fizik ödülünü paylaşmışlardır.